بررسی علل نازایی و برخی از عوامل موثر بر آن در زوجین نازا، بابل، ۱۳۷۸

سابقه و هدف: نازایی یکی از مشکلات عمده ژنیکولوژی مدرن است که می تواند با ایجاد فشارهای روانی اثرات مخربی بر خانواده و اجتماع داشته باشد. لذا این تحقیق در راستای حل این معضل اجتماعی، به منظور شناخت علل نازایی در جامعه و نیز عوامل احتمالی مرتبط با آن انجام گردید. مواد و روش ها: مطالعه بصورت مقطعی و براساس مدارک موجود در پرونده 920 زوج نازای مراجعه کننده به مرکز نازایی فاطمه الزهرا (س) شهر بابل طی سال 1378 انجام گردید. در این مطالعه، علل نازایی به تفکیک جنس با توجه به نتایج حاصل از تاریخچه فردی، بررسی کلینیکی و پاراکلینیکی و همچنین عواملی از قبیل سن، نوع نازایی، مدت نازایی، سابقه نازایی در اقوام زوجین، نسبت فامیلی زوجین با هم و ارتباط این متغیرها با یکدیگر و با علل نازایی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: 76.8% نازایی اولیه داشتند. 78.5 درصد زنان نازا در گروه سنی 34-20 سال و 80% مردان در گروه سنی 39-25 سال بودند. بیش از یک سوم زوجین سابقه ناباروری را بخصوص در اقوام درجه یک خود داشتند. میانگین مدت نازایی 4.3±5.6 سال بود. در مجموع 43.3% علت نازایی مربوط به عامل زن یا female، در 22.6% مربوط به عامل مرد یا male، در 27.2% مربوط به حضور هر دو عامل و 7% نیز ایدیوپاتیک بوده است. مهمترین علت نازایی در زنان اختلالات اوولاسیون (45.7%) و علت رحمی (4.7%) و در مردان آستنواسپرم ایدیوپاتیک و آزواسپرم به علت نارسایی اولیه گناد (هر یک 8.8%) بوده است. در این تحقیق بین سن با مدت نازایی و نیز بین سن و مدت نازایی با نوع نازایی ارتباط معنی داری وجود داشت. همچنین ارتباط بین علت نازایی در خانم ها با سن، مدت و نوع نازایی و در آقایان با نوع و مدت نازایی معنی دار بوده است. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای نازایی اولیه و همچنین بالا بودن علل اوولاسیون و آزواسپرمی در مقایسه با سایر مطالعات، استراتژیهای درمانی در بیماران نازا باید در جهت شناسایی علل و مهار آن طرح ریزی شود. البته در نظر گرفتن متغیرهای مرتبط با علل نازایی مثل سن، مدت و نوع نازایی در مداخلات درمانی، امری ضروری بنظر می رسد.